-
Home
- BLOG
Blog
|
Η σελίδα αυτή συγκεντρώνει εν είδει αρχείου διάφορες σκέψεις για τη δύσκολη κατάσταση που βιώνει η Ελλάδα, τις οποίες έχω δημοσιεύσει τον τελευταίο καιρό καθώς συνέβαιναν τα γεγονότα. Πηγάζουν από την Αθήνα, από την καθημερινή επαφή με τους δρόμους, με την αυθαιρεσία, με το ψεύδος, με την παθητικότητα, με την αμηχανία και με την αδικία. Ευτυχώς, βρήκαν απήχηση σε αμέτρητες γωνιές του κυβερνοχώρου, πέρασαν από blog σε blog, έφτασαν και στα «επίσημα» μέσα και ενίοτε επιστέφουν με τη μορφή σύντομων μηνυμάτων για να μου δώσουν τη μεγαλύτερη χαρά που μπορεί να δεχθεί όποιος διατυπώνει γραπτώς μια σκέψη: αυτή του να μάθει πως υπάρχει κάποιος, κάπου, που χαίρεται να τη διαβάσει. Όλες αυτές οι μαρτυρίες –όσες με ενθαρρύνουν και όσες με κατακρίνουν– με έχουν βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση του κόσμου όπου ζούμε. Για αυτό αξίζει τον κόπο να γράφεις.
|
Την ευγνωμοσύνη |
Parrhesia
- Πληροφοριακά Στοιχεία
Apenas cuatro frases –unos escasos fragmentos de Eurípides, Isócrates, Demóstenes y Polibio– nos dan a conocer una virtud –también escasa– que los antiguos atenienses reclamaban como necesaria para el sostenimiento de la democracia: la parrhesia. Mientras que la isegoria era un derecho –el derecho a la igualdad en el uso de la palabra–, la parrhesia era algo más: una virtud, la virtud de atreverse a usar la palabra para decir la verdad. Cuando la democracia se tambalea por falta de parrhesia en la misma ciudad en que nació, es momento de reflexionar sobre el sentido de estas antiguas voces.
Sí, pero no.
- Πληροφοριακά Στοιχεία
En los últimos días, hablando de responsabilidades en la actual crisis griega, no ha faltado quien ha dicho que la culpa, en el fondo, es del pueblo, pues la historia se encarga de que, con el tiempo, cada pueblo tenga lo que se merece. Esta conclusión, a la que estoy dispuesto a conceder un fondo de verdad, necesita no obstante que sean demarcadas con precisión las líneas que la separan de la frivolidad y del cinismo.
